Ahilik Ne Demek ? (Ahilik Nedir ?)

Ahilik

13. Yüzyılda Anadolu Selçuklu Devleti (1077-1308) döneminde ortaya çıkmış olan ve Osmanlılar'ın kuruluş döneminde (1299-1453) yaygınlaşan bir esnaf örgütüdür. Adının, kardeşim anlamına gelen Arapça "ahi" veya cömert, yiğit anlamına gelen Türkçe "akı" sözcüğünden geldiği sanılmaktadır.

Azerbaycanlı Şeyh Nasreddin Ahi Evran (1171-1261), Arapların kurduğu Fütüvvet Teşkilatı'ndan etkilenerek, 1205'te Anadolu'ya gelişinden kısa bir süre sonra Kayseri'de ilk Ahilik Teşkilatını kurdu. Bütün zanaatların "pir"i (kurucusu) olarak kabul edilen Ahi Evran sonunda gelip Kırşehir'e yerleştiği için burası zamanla bütün Ahilik örgütünün merkezine durumuna geldi.

Ahilik örgütüne girebilmek için mutlaka bir iş ve zanaat sahipi olmak gerekiyordu. Ahiler kendi kazandıkları ile geçinmeli, eli açık, alçakgönüllü ve namuslu olmalı, mal mülk peşinde koşmamalıydılar.

Ahilikte, her esnaf birliği kendine bağlı zananatçıları sıkı sıkı denetleyerek, kendi onayları olmadan yeni bir dükkan veya atölye açılmasına izin vermezdi. Her dükkan veya atölyede tek bir usta bulunmak zorundaydı. Üretim belli kurallara göre gerçekleştirilir, tek bir fiyat tarifesi uygulanır, kusurlu veya pahalı mal sattığı tespit edilen esnaflar ise bir daha esnaflık yapmamak üzere meslekten atılırlardı.

Ahiler Osmanlı Devleti'nin (1299-1922) kuruluşunda da büyük rol oynamışlardır. Örneğin, Osman Bey'in (1258-1326) kayınpederi olan Şeyh Edebali (1206-1326) kuruluş döneminde Osmanlı Beyliği'ne büyük destek sağlamıştır.