Özdemir Asaf Sözleri

Ben sana hep üşüyordum

Çünkü kıştım...

Nakıştım...

Bakıştım...

İnkar etmiyorum da bunu...

Seni sevmek gibi büyük işlere kalkıştım...

Ve lütfen inkar etme,

Sana en çok ben yakıştım...

Öylesine güzel seviyorum ki seni,

Öylesine saf,

Öylesine temiz,

Öylesine derin,

Ve "Öylesine" değil!...

Gelecekse beklenen,

beklemek güzeldir.

Özleyecekse özlenen,

özlemek güzeldir.

Ve sevecekse sevilen;

O hayat herşeye bedeldir.

Sana gitme demeyeceğim,

Ama gitme, Lavinia,

Adını gizleyeceğim

Sen de bilme, Lavinia

Tek kişilik miydi bu şehir, sen gidince bomboş kaldı.

Sende gördüğümü görecekler diye ödüm kopuyor.

Biri sana sorarsa;

Sana, beni sorarsa;

Gitti, der misin?

Gittiğimi söyler misin?

Gidiyorum ben sana

Benimle gider misin?

Sarılmak için, önce yürek gerekir. Kollar sonraki iş...

Baharda kışı,

kışın da baharı özler insan.

Ne uzaksa onu özler...

Kavuşmak şart mı? Boşver!

Bazı şeyler yokken güzel.

Benimle ömür geçer mi ki dedim.

Senle geçirmeye ömür yeter mi? dedi.

İşte bu bana bir ömür yetti.

Bir insan terin kaçırırsa başka bir tren gelir onu alır.

Bir ulus treni kaçırırsa başka bir ulus gelir onu alır.

"Ben" kattım sana biraz,

Öyle sevdim seni...

Çünkü sen de bensiz;

O kadar güzel değilsin hani..

Seni bulmaktan önce aramak isterim.

Seni sevmek önce anlamak isterim.

Seni bir yaşam boyu bitirmek değil de,

Sana hep, hep yeniden başlamak isterim.

İnansaydım,

Bir ömür beklerdim gelmeni...

Ve inan,

Saydım,

Bir ömür geçti beni sevmeyeli.

Yine de beddua edemem sana. Allah ne mutluluğun varsa versin.

Gelmesen önemli değil,

Gelsen önemli olurdu!...

Gelmemen

büyük yalnızlığımı doldurdu.

Ölünceye kadar beni bekleyecekmiş,

Sersem.

Ben seni beklerken ölmem ki...

Beklersem...

Bir sevgiyi anlamak,

bir yaşam harcamaktır...

Harcayacaksın!

İnsan, insanların içinde, insana hasret yaşarlar.

Neyine bağlandım ki bu kadar, bana bakmayan gözlerine mi yoksa benim olmayan kalbine mi?

Dün sabaha karşı, kendimle konuştum.

Ben hep kendime çıkan bir yokuşum.

Yokuşun başında bir düşman vardı,

Onu vurmaya gittim, kendimle vurmuştum.

Ne zaman imkansızı seversen, işte o zaman gerçek seversin.

Aşk, iki kişinin sokak kavgasına benzer. Çünkü ayıran hep bir yabancıdır.

İlk "O" kulda sınıfta kaldım ben.

Sonrası malum;

hala "O" kuldayım...

Binlerce "belki" geçiyor geceden.

Ben

Utangaç bir kalbi

Taşırım geceden.

Ben sana

Aşık olduğumu,

Ölsem söyleyemem.

Sana bir şiirler olmuş sevgilim

Yüzün gözün söz içinde

Hangi imla kitabına baksam

"Ben" den ayrı yazılıyorsun.

Damla bile kendini tamamlayınca damlar.

Az unutup çok hatırlayan delirir.

Sen bana bakma, ben senin baktığını yerde olurum.

Kal dersem kal, git dersem gitme.

İnsan mı paraya bağlı,

para mı insana bağlı...?

Bu; İnsana bağlı...!

Mutlu edemeyeceksen, meşgul de etmeyeceksin.

Bir gün ölmek için her gün yaşıyoruz.

Dost gerçekleri, düşman işine geleni, deli ağzına gelin, aşık içinde geçeni söylermiş.

Yaşamak değil, beni bu telaş öldürecek.

Sana bu güzellikler bizden kalsın,

Bugünlerden bir şeyler bizden kalsın.

Senden almak isterler, bizi söyle;

Geleni bize gönder, bizden alsın.

Herkes fazlasıyla sevmiş, ben eksikleriyle de sevdim oysa.

Ya başkasını seversen? İşte o zaman seni hayatım boyunca affetmem.

Sonra çekildim bir kenara,

Seyrettim bütün olup biteni.

Baktım kimde ben ne kadarım,

Kim ben de ne kadar kalmış diye.

Yalnızlık paylaşılmaz

Paylaşılsa yalnızlık olmaz

Bana surat asma hayat; Misafirim sonuçta kalkar giderim.

Bırak gün yanımdan geçip gitsin,

Yarın şansını yeniden denersin,

Bırak yıldızları kayıp gitsin,

Yarın başka bir dilek dilersin.

Sus be yüreğim!

Ben de biliyorum özlediğimi.

Sus da, bilmesin özlendiğini

Kaybedeceğini bile bile neden mücadele ediyorsun dedi, öleceğini bile bile yaşadığını unutmuştu o ama...Bozmadım.

Bazen dayanmaktır sevmek;

hayat nereden vurursa vursun ayakta durabilmek...

Bazen yaşamaktır sevmek;

Soluksuz ciğer gibi sevgisiz kalbin duracağını bilmek...

Bazen ağırdır sevmek;

Sevdiğine layık olabilmek...

Ve bazen hayattır sevmek;

Birini çok uzaktayken bile, yüreğinde taşıyabilmek...

Seni öylesine düşündüm ki,

Öylesine yaşama'dan önce

Senden başka bir şey yok sanki.

Ama nasıl da varsın derim sana,

Düşüncelerimce.

Özlemek aşkın yaramaz çocuğu gibi...Ben o çocuğu bile usandırdım artık.

Bunca boş konuşan insanın arasında dilsiz olmak, engel değil, devrimdir.

Ölünce biz de iyi adam oluruz.

Hayatta en değerli olan "zaman" dır. Kime hediye ettiğine dikkat et.

Benimle ömür geçer mi ki dedim. Senle geçirmeye ömür yeter mi? dedi. İşte bu bana bir ömür yetti.

Gidiyorum sana bir yığın hatıra bırakarak. Anmak mı? anma, başkaları duymasın. Hatırlamak mı? Hatırlamayabilirsin. Unutmak mı? Unutamazsın.

En sevdiğim mevsime geldik. Yapraklar sararacak. Sonbahar hüzündür. Hüzün ise, ben demektir.

Konuşmak susmanın kokusudur. Ya sus git, ya konuş gel, ortalarda kalma. Yalan korkaklığın tortusudur. Dürüst kaba ol, eğreti saygılı olma...

Seni kaybetmek istemem, senin benim olmanı bu yüzen istemiyorum.

Sen kalacaksın kimse bilmeyecek ve kimseler görmeyecek seni yaşayacaksın gözlerimde.

Sevmek hesap işi değil, sevmek güvenmekti, ait olmaktır, eskidendi.

Bir yürek üşümüş, kapamış kapılarını onarmak zordur.

Ah sana bir sarılsam şimdi, kırılsa yalnızlığımın kemikleri

Söylenmiyor çok şey, susmadan.

Gece midir insanı hüzünlendiren,

Yoksa insan mıdır hüzünlenmek için geceyi bekleyen?

Gece midir seni bana düşündüren,

Yoksa ben miyim seni düşünmek için geceyi bekleyen.

Öğüt; zamanında taze yenmemiş bir ekmeği, başkasına bayat yedirme demesidir.

Benim söylemek için çırpındığım gecelerde, siz yoktunuz.

Ben ölseydim o belki ağlardı.

Ama o ağlasaydı; ben ölürdüm.

Neyine bağlandım ki bu kadar; Bana bakmayan gözlerine mi, yoksa benim olmayan kalbine mi?

Çünkü gel. Çünkü gelmen gerek. Çünkü gelmezsen, gidecek her şey.

Otobüsün sol camından etrafı izlerken, sağ camından kaçırdıklarımızdan ibarettir bazen hayat.

O beni, ben de onu bekliyordum ve hiç konuşmadan bir gün daha sona eriyordu.

Boşuna yorulma gönül, sadece sevmek yetmiyor.

Hayattayken insanca yaşamayı unutmayın. Bir bakmışsın saat üç, bir bakmışsın saat hiç...!

Ama ben en çok şeyi, en kısa zamanda sana söyledim...Yalnız sana...

Yalnızlığımda çoğalıp,

kalabalığımda eksiliyorum,

ve öylesine kalabalıkki yalnızlığım,

ne yana dönsem, sana çarpıyorum.

Aşk; görmekten çok özlemeyi sever,

Dokunmaktan çok düşlemeyi...

Ve aşk öyle haindir ki;

Nerde imkansız varsa gider onu sever.

Her insanın bir öyküsü vardır, ama her insanın bir şiiri yoktur.

Senden beni çıkarınca nasıl da herkessin.

Bakarken kıyamamak mı?

Yoksa baktıkça doyamamak mıdır aşk?

Birikmiş bir özlemi sakladınız mı?

Gelmeyecek bir gideni,

olmayacak bir nedeni beklediniz mi?

"İyi geceler canım" derdin. Gecenin iyiliğinden çok canın olma duygusu yeşerirdi içimde.

Kimseyi sevemiyorum, çünkü; sol'umda hâlâ sağ'sın.

Vaz mı geçiyorum varlığından? Tedirgin aslında. Ya başkasını seversem? İnan o zaman seni hayatım boyunca affetmem?

Senden yana olanın da

Sana karşı olanın da bir değeri yok;

Seni anlamadıkça...

Bir zamanlar seni çirkinliklerin de güzeldi, şimdi güzelliklerin bile çirkin.

Kendine gel! Seni orada bekliyorum.

Oysa ne çok ağladım ben bir damla yaş dökmeden.

Bir anda her şeyden vazgeçip gitmek kolaydır aslında; ama marifet değil. Aşk gitmekten vazgeçip sevmek aslında.

Seni görebilmek için o geriyi döndüğüm zamanlar, ikimiz de ölüyoruz, yaşarken.

Bir umud bir yarına adını çiziyordu.

Bir yarın bir olur'a adını çiziyordu.

Binlerce belki geçiyordu geceden...

Bir bekleyiş bir yitişe adını çiziyordu.

Hep aklıma geliyorsun bak gördün mü senin de gidecek başka yerin yok....

Şu anda İstanbul'da olmak isterdim. Mihrabat Korusu'nun dar yollarında seninle yan yana yürümek, bir de martıların kanatlarından seyretmek İstanbul'u.

Öyle çabuk geçiyor ki günler, hele sen bir bak hayatına. Daha dün doğmuşuz sanki yeni kula başlamışız, yeni sevmişiz. Öyle çabuk geçiyor ki günler yarın bitecek, sanki yarın ölecek gibiyiz. Daha doymamışız yaşamasına. Günlerimiz dün bir, bugün iki sakın bir şey bırakma yarına, yarın yok ki...