Pleb
Eski Roma'da, güçlü ve zengin senato üyesi patricilerin dışında kalan özgür Roma yurttaşlarının oluşturduğu topluluğa "plebler (tekili: pleb)" denirdi. Romalı zenginler köleleri sayesinde çiftlik veya villalarında rahat bir yaşam sürerlerken, plebler ise insula adı verilen üç veya dört katlı apartmanlar da üst üste ve tıkışık bir şekilde yaşarlardı. Bu dairelerin genellikle temiz suyu ve ısıtma sistemleri yoktu. Plebler evlerinde yemeklerini pişiricekleri ocakları olmadığından karınlarını devletin sağladığı aşevlerinde doyururlardı.
Romalı şair ve yazarlar hakir gördükleri bu insanlara eserlerinde pek yer vermemişlerdir. Milattan sonra 1. ve 2. yüzyıl arasında yaşamış olan ünlü Romalı şair Decimus Iunius Iuvenalis, yapıtlarında Roma halkının ekmekten ve sirke gitmekten başka bir şey bilmediğini yazmaktadır. Romalı yöneticiler araba yarışları, vahşi hayvanlarla boğuşturulan köleler, kanlı gladyatör düvüşleri gibi etkinliklerle halkı oyalayarak geçim sıkıntılarını unutturmaya çalışıyorlardı.
Roma halkının yaklaşık yüzde 80'i işsiz ve fakirlerden oluşmaktaydı. Erkekler yaşamlarının bir amacı olması için orduya katılırlardı. Zengin Romalılar'ın, evlerinde veya tarlalarında genellikle köleleri çalıştırmaları iş alanlarının daralmasına yol açtığı için pleblerin işsiz kalmalarına neden oluyordu.
Ayrıca şunu da hatırlatmadan geçmeyelim, "halk oylaması" anlamına gelen plebisit sözcüğü pleb'den gelmektedir.
